Onbevangen |
zondag 10 juli 2016 09:54 |
Voortdurend bevinden we ons in situaties waartoe we ons hebben te verhouden of denken te moeten verhouden. Dit is ten diepste wat mijn geest van nature doet en wat mij mens maakt. Mijn geest neemt waar, ervaart, vergelijkt en handelt. In deze voortdurende activiteit zit mijn mens-zijn besloten. Dit besef werpt licht op de sleutel tot onze eigen verlichting, inzicht, verlossing en bevrijding, de weg van gevangen naar onbevangen leven. Verdwaling
VerzadigenHet leven verandert voortdurend en zoekt voortdurende een nieuwe balans van transformatie, kostprijs en beloning. Volgens dergelijke wetmatigheden hongerden wij mensen om te overleven. In de westerse wereld hebben we vrijwel allemaal werk, toegang tot voedsel en een dak boven ons hoofd. En toch zijn we allemaal nog uitgerust met de neiging om te zoeken en te consumeren. Het overleven is niet meer noodzakelijk lichamelijk, onze geest is daarmee vervallen tot consumeren om denkbeeldige en gevoelsmatige leegtes te vullen. In veel gevallen consumeren we om het consumeren zelf, "gewoon omdat het kan". Onze geest probeert met minimale inspanning een zo vol mogelijk gevoel na te streven. Uitstel van behoeftes hoeft niet meer, want we kunnen nu met alle middelen onszelf dag en nacht blijven verzadigen. VoldoeningVerzadiging is slechts een ervaring waarmee het tijdelijk voelt alsog we genoeg hebben gehad. De behoefte naar verzading is een voortdurende terugkerende behoefte. Verzadiging in zichzelf kent dan ook nooit genoeg. Daarmee zijn we op een bepaalde manier terug aan het vallen tot het kindbewustzijn dat meteen een koekje wil en niet kan uitstellen. Verzadiging is dus niet hetzelfde als voldoening. Voldoening is een beloning die komt door een geleverde inspanning in combinatie met uitstel van behoeftes. Voldoening geeft een langduriger heilzamer effect en maakt ons onafhankelijker van de terugkerende aandrang naar verzadiging. We voeden onze geest daarmee op van kindsbewustzijn tot een volwassen en wijzer niveau. Bevrijding
OnbevangenOmdat we mens zijn, en onze aangeboren levensdrift werkelijk is, moeten we onszelf blijven herinneren. Herinneren aan de terugkerende cirkels die telkens opgebouwd worden. Telkens raken we gevangen in een cirkel van verlangen, behoefte, vervulling. Onze geest die voortdurend kijkt, zoekt en handelt, zet ons telkens opnieuw gevangen. Het gevaar dat deze cirkels ingesleten raken is reëel, we zijn tenslotte gewoontedieren... Eenmaal ingesleten paden, zijn moeilijk te doorbreken. We worden steeds onoplettender op ons eigen ingesleten pad. Een praktisch hulpmiddel is om onszelf te helpen herinneringen. Periodiek samenzijn met gelijkgestemde beoefenaars zijn daar uitermate geschikt voor. Ook kunnen bronteksten of leraren helpen op het pad van bevrijding. Het zijn handelingen die we met onze geest prima kunnen inplannen. Op dergelijke manieren zijn we in staat om onszelf te helpen. Beoefening naar bevrijding streeft ernaar om ten alle tijde onbevangen te blijven. Dit is het pad waarin uitstel van behoeftes een belangrijke sleutel is. Dit kost een grote en terugkerende inspanning. Deze keer echter met beloning waar alle consumptie in de wereld niet tegenop kan. Het levert namelijk langdurige persoonlijke voldoening en harmonie met jezelf en de wereld om ons. De wereld waarin onze geest van nature tekorten en misvattingen meent te zien. Bevrijd jezelf en ervaar onbevangen.
|