Dit is een langere zit. In deze sessie vertelt Stephen A. Schwartz over zijn bevindingen uit studies op succesvolle sociale veranderingen. Deze bevindingen leveren een achttal 'wetmatigheden' op die de kans op succes verhogen. Luister naar zijn rustige manier van vertellen, maak aantekeningen, en studeer op de wetmatigheden. Ze zijn samen met de anekdotes zeer de moeite waard. Ook de gelijkheden met het Boeddhisme springen mij in het oog. Heel bijzonder.

Je zult het net als veel mensen ongetwijfeld hebben opgemerkt. Het nieuws staat vol van onrust, variërend van China, Syrië, Turkije, Verenigde Staten en de EU zelf. Ook ons eigen kikkerlandje lijkt mee te doen in stemmingsmakerij, zwart-wit uitspraken, en ongenuanceerde uitlatingen.

We lijken opeens allemaal kenner van het hoogste woord. Zelf merk ik op dat ik dit een lastige periode vind. Een periode waarin social media berichten allesbehalve sociaal zijn. Hoe vindt je je eigen antwoorden die een verbinding maken met wat hoger en dieper gaat dan de oppervlakkigheid of een te snel weerwoord?

Voortdurend bevinden we ons in situaties waartoe we ons hebben te verhouden of denken te moeten verhouden. Dit is ten diepste wat mijn geest van nature doet en wat mij mens maakt. Mijn geest neemt waar, ervaart, vergelijkt en handelt. In deze voortdurende activiteit zit mijn mens-zijn besloten. Dit besef werpt licht op de sleutel tot onze eigen verlichting, inzicht, verlossing en bevrijding, de weg van gevangen naar onbevangen leven.

Tijdens een tentenkamp waar we mediteerden, spraken en werkten met de "wolk van niet weten", werd ons verzocht te mediteren op het beeld van Mozes die de berg Sinaï opging om de 10 geboden te ontvangen. De berg was in een wolk gehuld opdat het aangezicht van God niet gezien zou worden. In onze meditatie keerden we ons met dit beeld naar binnen om te horen hoe ons eigen gebod zou klinken.

Deze week werd ik bezocht door twee mannen van nog geen 20 jaren jong. Ze wilden met me uitwisselen over het geloof. Nu houd ik wel van dergelijk gesprekken. Op mijn 14e genoot ik al van deze onderwerpen, en met het delen van spiritueel inzicht hou ik me graag bezig.

In ons huidige drukke bestaan worden we voortdurend doordrongen door informatie van buitenaf. Het journaal, het internet, en alle vluchtige nieuwtjes via de social media. Veelal wordt de rest gevuld met werk met een toenemende hoeveelheid aan eisen en taakjes, controleformulieren en vergaderingen. Als we geluk hebben sporten we nog om ons lichaam fit te houden, en vullen de rest met Youtube en televisie kijken. Ons leven is vol en lijkt alleen maar voller te worden. In deze gevulde wereld ontbreekt vaak elk spoor van leegte.

De welbekende uitspraak "buigen of barsten" is eentje die we allemaal hebben meegemaakt. Zo niet als volwassene, dan vast wel als kind. We worden in ons leven vroeg of laat geconfronteerd met situaties die we niet fijn vinden, maar waar we concluderen dat de overmacht voor onze eigen kracht te groot is.

Enkele weken terug was ik op een bijeenkomst om te studeren op een tekst uit de bijbel. Het betrof Nicodemus, een vooraanstaande man in de Joodse gemeenschap, die in de nacht op bezoek gaat bij Jezus. Het bijzondere van deze studie, was dat iedereen een ander beeld had bij de vragen die hij aan Jezus voorlegde. Ieders beeld toonde meer over de student in kwestie dan over Nicodemus zelf. Het meditatief en intuïtief kijken naar het verhaal in de bijbel, bracht iedereen bij een inzicht in zichzelf.

Op het moment dat we 's ochtends wakker worden en onze ogen openen, zien we onze wereld. Het licht valt in onze ogen; het geluid dringt onze oren binnen; de geur ademen we in; al tastend werpen we de dekens af en zetten onze voeten op onze vloer. Langzaam komt de dag tot ons, het werk dat we te doen hebben, en overdenken al wat die dag nog komen gaat. Wij lijken samen te vallen met alles wat we op dat moment ervaren en denken. Wij zijn dat alles.

Als we een tijdje worstelen met onszelf, of met een ander, en proberen het helder te krijgen, kan er opeens een inzicht tot ons komen. Een moment waarbij de donkere zee splijt en de worsteling tot de bodem doorgrond word. Wij zien onszelf in combinatie met de ander, de verhoudingen en krachten waarin we ons begeven. De worsteling lijkt ten einde, het inzicht brengt helderheid en voortaan zal alles anders zijn. Tot de zee zich weer sluit en het zicht ons weer wordt ontnomen.